گفتگو با یکی از مادران هنرمند بوتراب

اسمش پریساست و واقعا هم مانند پری‌ست. وقتی قصه زندگیشو می‌شنوم به این فکر می‌کنم که چه تناسب قشنگی است بین اسم و شخصیتش. پریسا تنها ۳۷ سال داره که مادر دو دختر ۱۰  و ۱۴ ساله است. بانوی موفق در عرصه خوشنویسی که تحصیلاتش دیپلم هست و در شهر کرمانشاه زندگی می‌کند. می‌گه از ۱۵  سال پیش وارد حوزه خوشنویسی شدم و از همون کودکی  به دلیل اینکه پدرم علاقه زیادی به نقاشی و خطاطی داشتند و در خانه هم به ما آموزش خطاطی می‌دادند، من هم علاقه زیادی به این رشته هنری پیدا کردم و علاقه داشتم این رشته را به صورت حرفه‌ای ادامه دهم.

از سال ۱۳۸۰  توانسته گواهی خوش‌خطی را از انجمن خوشنویسان ایران که زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت میکند، دریافت کند. سه سال بعد از همان انجمن مدرک دوره عالی را کسب نموده و اوایل سال ۹۷  با تلاش‌های فراوان مدرک ممتاز خوشنویسی را از انجمن خوشنویسان ایران دریافت کرده است.

ازش می‌خواهیـم از بـازار کار حـوزه هنـری برامـون بگـه. می‌گه کـه قبـل از کرونا از طریق اسـتاد خودم چند شـاگرد داشـتم که بـه صـورت خصوصی بـا او‌ن‌ها خط تحریری و خط خـودکاری کار می٬کـردم کـه فعـلا تعطیـل کرده‌انـد ولـی در کل خوشنویسـی هنری هسـتش که نیازمند آرامش خاص و علاقه هسـت که در وضعیـت کنونـی جامعـه که مـردم دغدغه‌هـای مهم‌تـری دارند، بـازار آموزش ایـن هنر تقریبا تعطیل هسـت.

این مادر فداکار در خصوص آشنایی با موسسه بوتراب گفت که من از سال ۹۷  که سارینا و سوریا تحت‌پوشش موسسه قرار گرفتند با موسسه آشنا شدم، به نظر من موسسه بوتراب فرقی که با سایر موسسات داره این هست که عوامل موسسه بسیار پیگیر وضعیت فرزندانم در حوزه‌های تحصیلی و معیشتی هستند.

در ادامه حرفاش از خوشحالی بچه‌ها‌و کمتر شدن دغدغه‌های آموزشی‌شون حرف میزنه و می‌گه هفته گذشته برای سوریا از طرف موسسه تبلت ارسال شده و شرکت در کلاس‌ها و استفاده از نرم‌افزارهایی مثل شاد براشون راحت شده است.