من تا این هفته مستحق بودم، ولى تنها فرزند یتیمم این هفته از خدمت سربازى آمد و...

 یکی از نیکوکاران نقل می‌ کرد که به واسطه یکى از دوستانم در یکى از محلات فقیر نشین قم به چند خانواده آبرومند در حدّ برطرف شدن نیازشان کمک مى ‏کردم. عصر پنج‏شنبه ‏اى در گوشه مسجد معروف به مسجد طباطبایى که وصل به حرم مطهر حضرت معصومه علیها سلام است و مخارج کاشى کارى آن را قبول کرده بودم به تماشاى کار اساتید هنرمند کاشى‌ کار ایستاده بودم، زنى با وقار و متین سراغ مرا از یکى از خادمان حرم گرفت، خود را به او معرفى کردم، پولى بسیار اندک که شاید قیمت دو عدد نان بود به من داد، گفتم: چیست؟ گفت: از شخصى که هر هفته به من کمک مى‏ کرد به زحمت نام شما را پرسیدم، من تا این هفته مستحق بودم، ولى تنها فرزند یتیمم این هفته از خدمت سربازى آمد و مردى محترم او را براى کار به حجره ‏اش برد و حقوقى که برایش قرار داده کفاف هزینه ما را مى‏کند و از شبى که فرزندم حقوقش را به خانه آورد، دیگر ما مستحق پول شما نبودیم، به این خاطر به شما برگرداندم!!
آرى، در میان تهیدستان و فقرا که خداى مهربان به همگان سفارش فرموده است به آنان محبت ورزند و پیامبر بزرگ به ابوذر وصیت مى‏کند که به آنان عشق بورز و نزدیکشان رو، چنین انسانهاى باعزت و کرامتى هم یافت مى‏شود.

زیبائى‌هاى اخلاق، حسین انصاریان، ص 184- 185.