یک انتخاب جدید برای اوقات فراغت

به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه عترت بوتراب به نقل از  هفته نامه شهر امید، در کنار نهادهای سنتی، نهادهای مدرن دیگری ایجاد شده اند مثل انجمن‌ها و خیریه‌ها. ممکن است کمتر به این موضوع فکر کنید که ‌می‌توانید در برنامه ریزی برای اوقات فراغت، زمانی را به فعالیت در نهادهای خیریه و سازمان‌های مردم نهاد اختصاص بدهید اما این یک پیشنهاد مهم است.

شما اوقات فراغتتان را چطور می‌گذرانید؟ در رستوران‌ها؟ در بوستان‌ها و ورزشگاه‌ها یا در میهمانی‎‌ها و دور همی‌های خانوادگی؛ احتمالا ترکیبی از همه این‌ها و البته به اضافه سفر که اگر اقتصاد خانواده اجازه بدهد به برنامه‌های فراغتی خانواده‌ها اضافه ‌می‌شود. در ایران پیش از اینکه زندگی اینقدر مدرن شود، بخشی از فراغت و زندگی روزمره مردم در محله‌ها و در نهادهای سنتی مثل مساجد و تکیه‌ها ‌می‌گذشت، هنوز هم همینطور است اما در کنار این نهادهای سنتی، حالا نهادهای مدرن دیگری هم ایجاد شده اند مثل انجمن‌ها و خیریه‌ها.

ممکن است کمتر به این موضوع فکر کنید که ‌می‌توانید در برنامه ریزی برای اوقات فراغت، زمانی را به فعالیت در نهادهای خیریه و سازمان‌های مردم نهاد اختصاص بدهید اما این یک پیشنهاد مهم است، مهم از این نظر که تمام کسانی که در امور خیریه و فعالیت‌های اجتماعی مشارکت ‌می‌کنند، به این نکته اشاره دارند که این فعالیت‌ها کیفیت متفاوتی به اوقات فراغت و احساس آنها نسبت به زندگی ایجاد کرده است.

در ظاهر ممکن است به نظر برسد شما در حال کمک‌رسانی به دیگران هستید اما زودتر از آنچه فکر ‌می‌کنید این احساس به این شکل تغییر ‌می‌کند که شما در حال کمک به خودتان هستید؛ برای انسانی بهتر شدن. دقیقا به دلیل همین احساس خوب مسئولیت اجتماعی است که فعالیت‌های خیریه در سراسر جهان بسیاری از انسان‌ها را به خود جذب کرده است.

در واقع جوامع هر چه پیشرفته‌تر ‌می‌شوند میزان توجه به فعالیت‌های خیریه در آنها فزونی می‌گیرد. در میان گروه‌های مختلفی که در امور خیریه مشارکت می‌کنند، زنان نقش بسیار تعیین کننده‌ای دارند.  نقش آنها در این زمینه از چند منظر واجد اهمیت است، یکی نقشی که در تربیت فرزندان و انتقال مفاهیم انسان دوستی و فعالیت داوطلبانه دارند و دیگری اینکه آنها عموما زمان فراغت بیشتری برای حضور در انجمن‌ها و فعالیت‌های اجتماعی دارند.

دقیقا به همین دلیل است که در بسیاری از کشورها، این زنان هستند که چرخ خیریه‌ها را ‌می‌چرخانند و کار آنها را پیش می‌برند. در ایران هم با وجود اینکه نقش زنان در سازمان‌های غیر دولتی بسیار پر رنگ است اما هنوز فعالیت منظم و سازمان‌یافته در این زمینه در جامعه به عنوان یک انتخاب و ضرورت مطرح و نهادینه نشده است. نکته مهم درباره ضرورت فعالیت زنان در خیریه‌ها اینکه با توجه به افزایش تعداد زنان سرپرست خانوار در ایران، زنان ‌می‌توانند در مهارت آموزشی و برگزاری کلاس‌های توانمندی سازی برای گروه دیگری از زنان که آسیب دیده هستند، نقش تاثیرگذاری داشته باشند. همه اینها منوط به این است که یک انتخاب جدید را در برنامه‌ریزی‌هایی که برای اوقات فراغت در نظر داریم بگنجانیم و این انتخاب ‌می‌تواند فعالیت پاره وقت، روزی چند ساعت یا حتی هفته‌ای یک بار در یک خیریه باشد، این حس خوبی را هم در زندگی ما و هم در زندگی دیگران جاری ‌می‌کند. احساسی که باید تجربه کرد و توصیف شدنی نیست.